a co to?
te dwa centymetry
po nożu?
Miłość
02 Czwartek Maj 2013
Posted in Słowo
- Komentarz
- Rebloguj
-
Subskrybuj
Zapisan/y/a
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Limes inferior Maxcela
%d
02 Czwartek Maj 2013
Posted in Słowo
a co to?
te dwa centymetry
po nożu?
P.S.
Nie wolno pomrukiwać piosenek sobie pod nosem.
P.S.2
Lepiej spierdalać z tego świata
PolubieniePolubienie
@PS2
PolubieniePolubienie
PolubieniePolubienie
:-)
Ta piosenka ma jeszcze dwa inne polskie teksty: Zespołu Reprezentacyjnego „Piosenka dla starego wieśniaka” i W. Młynarskiego „Piosenka dla Owerniaka”.
A skoro jesteśmy przy Brassensie:
http://rudafretka.wrzuta.pl/audio/7soyZCCfTEF/zespol_reprezentacyjny_-_zla_opinia
PolubieniePolubienie
:) Jeśli mowa o dyndaniu:
PolubieniePolubienie
Samotność długodystansowca…
PolubieniePolubienie
Samo życie, nie widzę różnicy:
PS~ Bez ironii teraz!!! Jestem dumny, że dałem się opluć kilka razy przez Gintrowskiego, gdy śpiewał, a ja w pierwszym rzędzie… Przy Karolu Levittoux, chyba najbardziej. Wtedy się trochę dziwiłem, ale od dawna jestem inny? :)
PolubieniePolubienie
„od dawna jestem inny”
Jesteś pewien, że jesteś? Po raz kolejny zazdroszczę pewności. :-)
I, oczywiście, bez ironii:
http://w349.wrzuta.pl/audio/1pAODBpFI85/17._jacek_kaczmarski_-_sara
PolubieniePolubienie
Aleś pojechał po bandzie! Ciekawa jestem ile osób zinterpretuje Twój tekst dosłownie :)))
PS nr nty: Uważaj na fałszywych pochlebców. Jak to kiedyś pisał Poker: „udają tajemniczą i taką /kuErwa/ the best” :)))
PolubieniePolubienie
Charmuś, jestem czujny, jak strażak na festynie :)
PolubieniePolubienie
Dodam tylko jeszcze raz coś do pejzażu. Ludzie się niszczą, szczególnie mocniej, gdy się kochają. Paradoks? Nie, nie paradoks. Natura. Z gęstwin własnych cieni ciężko wydobyć zdrowy organizm.
PolubieniePolubienie
Mój blog, więc mogę dużo pisać, bo mam prawo. Napiszę, więc, że dawno nie ryczałem, a dziś tak. Wyłem i wyję, zresztą od lat, przy pejzażu z szubienicą. Sedno.
PolubieniePolubienie
Ona. Od dawna jestem inny. Nie do końca Cię rozumiem. Inny, to nie ten, który mądrzeje?
PolubieniePolubienie
Max, chodź do kacia albo na t2 po remoncie, zanim cię te łzy zaleją rzęsiste :>
PolubieniePolubienie
„Inny, to chyba nie ten, który mądrzeje?”
Sądzę, że raczej ten, który nie mądrzeje.
Każdy jest inny, bo osobny, poza tymi, którzy mają silnie rozbudowany instynkt stadny i galopującą potrzebę mimikry. :-)))
Moje pytanie było niewinne i niczego nie sugerowało. Ot, po prostu – prezentujesz wątpliwość w wierszach, a pewność w komentarzach. Ja wolę wątpliwość. Tak w ogóle. Nie tylko w wierszach. Ale Twoja dwoistość to nie moja sprawa.
Mam nadzieję, że tym razem nie brzmię ani zbyt fałszywie, ani zbyt pochlebnie, ani zbyt tajemniczo. :-)
PolubieniePolubienie
OOno. zarzuciłaś mnie słowami. Dwoistość jest naturalna ludziom i przypisana im, nikomu nie ujmuję.
PolubieniePolubienie
daję link OOno, wsłuchaj się
http://toteramy2.wordpress.com/2013/05/03/wale-skruche-czyli-taka-jakby-spowiedz/#comments
PolubieniePolubienie
Ułatwię:
PolubieniePolubienie
nigdy
nawet jeśli potrafię
nie będę tobą
rozdrapiesz mi oczy
w nieistnienie
jak kocica
będę żył bez oczu
PolubieniePolubienie
apoteoza internetu
bez lęku tańczcie dalej
i tak nikt nigdy
nie zobaczy was
PolubieniePolubienie
Bingo!
PolubieniePolubienie
A tak w innym kontekście, przy okazji tej piosenki. Mam czyste sumienie, nikogo nie okłamałem, I jestem z tego dumny. Udało się, choć nie było to łatwe.
PolubieniePolubienie
„OOno”
Uparty jesteś. :-)
„Dwoistość jest naturalna ludziom i przypisana im, nikomu nie ujmuję.”
Tak, tylko może się w człowieku bardziej lub mniej rozjeżdżać.
„Mam czyste sumienie, nikogo nie okłamałem, I jestem z tego dumny. Udało się, choć nie było to łatwe.”
Nie rozumiem. Nie stawiałam Ci żadnych zarzutów.
Bardziej Lech Janerka, czy bardziej paradoksy?
Dla paradoksów? Bo wtedy mniej nudno jest?
Odpowiem na dobranoc tak:
PolubieniePolubienie
a ja uwielbiam mruczec pisoenki pod nosem, uwielbiam też wydzierać się pod prysznicem i uwielbiam ten świat, więc mozę warto tu jeszcze na trochę zostać, skoro są i tacy co potrafią się zakochiwać w każdym nowym dniu?
PolubieniePolubienie
Rudaja, dokładnie tak, przecież muzykę ma się zamiast krwi. Czasem przez dziury w skórze ona wypływa :))
PolubieniePolubienie
OOno ;)) Człowiek z założenia jest zagubionym stworem z reala. Często po omacku szuka rozwiązań. Co Ci tłumaczyć, zakładam, że jesteś dorosła. Pewno dobrze o tym wiesz, gdy czujesz…. Dodam tylko tak na marginesie, że jest to, w moim odczuciu, jedna z najlepszych piosenek w polskiej historii takiego grania.
PolubieniePolubienie
Maaaaxcelu ;-))
Dwoistość ludzkiej natury może się niezauważalnie ześlizgnąć w rozdwojenie jaźni. Dorosłość nie ma tu nic do rzeczy.
Brygada Kryzys? Gdy/jeśli czujesz, prawda, choćby najbardziej naiwna, zawsze się obroni. Poza, choćby najwymyślniejsza, nie. :-)
PolubieniePolubienie
;)) Naiwność i dziecinność są cechami, które z automatu przypisuje się najmłodszym. A kto nie chce być młodym? Dlatego być może tak kochamy dzieci i takie piosenki? ;))
PolubieniePolubienie
Naiwność i dziecinność (lub dziecięctwo) jest warunkiem świeżości spojrzenia.
Na marginesie – bez tego w poezji ani rusz, Maaaaxcelu. :-)
Jak człowieka już nic nie dziwi, to się powinien czym prędzej do trumny położyć i kazać zabić wieko.
I nie wiem, co kochamy MY. Wiem, co kocham JA. W tej piosence i nie tylko – manifest niekomplikowania nieskomplikowanego.
PolubieniePolubienie
A w której, Ona, bo nie wiem, czy nie straciłem wątku ;)
PolubieniePolubienie
Nie straciłeś. I wiesz.
Nie jesteś idiotą. :-)
PolubieniePolubienie
A dziękuję. Właśnie próbuję w to uwierzyć. Cienko to widzę :)
PolubieniePolubienie